Tassie, zoals de Australiërs het noemen
30 November 2017 | Verenigde Staten, Mozart
Om 6 uur s morgens zouden we naar Tasmanië vliegen! Jeej, zin in!! We hadden besloten voor die nacht nog een hostel te boeken dus rond 11 uur lag ik in bed om fris en fruitig wakker te worden. Alle voorzorgsmaatregelen genomen. In tegenstelling tot andere keren, nu mijn tas helemaal ingepakt zodat ik klaar was om te gaan. De wekker gezet om kwart over 2 en om 10 voor half 3, internet uit en geluid aan zodat ik niet gestoord kan worden, maar dubbele zekerheid heb dat ik mijn wekker hoor. En mijn Australische telefoonnummer naar maudy en anouk gestuurd zodat ze me bij nood konden bellen. Word ik s nachts wakker gebeld door Anouk, om kwart over 3 (ik zou om kwart voor 3 bij ze zijn), heb ik mij verdorie verslapen!! Ik begrijp er nog steeds niks van, maar mijn wekkers stonden in ieder geval niet meer aan vannacht.. Uiteindelijk ben ik er in geslaagd om een kwartier later bij hun hostel op de stoep te staan, uitgecheckt en al, en zo kwamen we gelukkig alsnog op tijd aan op het vliegveld. De reis kon beginnen!
Aangekomen in tasmanie konden we gelijk onze auto ophalen, die we voor 10 dagen hebben gehuurd. We kregen een witte hyundai i20 aangewezen. Daarmee zijn we vervolgens eerst naar ons hostel 'the nook' gescheurd, waarna we besloten om naar port arthur te gaan: Een soort oude gevangenis voor britse veroordeelden. We kregen een rondleiding, voeren op een cruise en liepen rond. Erg interessant, maar erg vermoeiend, vooral omdat ik afgelopen twee nachten weinig had geslapen...
Daarna vervolgden wij onze weg nog naar een prachtig meer om van het uitzicht te genieten. ik heb nu al prachtige dingen van Tasmanië gezien. Morgen weer een dag! Nu natuurlijk lekker op tijd naar bed.
Dag 2: we wisten dat het rond een uur of 1 slecht weer zou worden, dus we gingen s ochtends op pad naar mount wellington, een grote berg waar mooie wandeltochten omheen konden worden gemaakt. Met ons mee ging Hilde, een meisje uit Hoorn die maudy kende. Hoewel we van plan waren een wandeling te gaan doen, zijn ze onderweg met de auto een paar keer gestopt en was het uiteindelijk mogelijk om naar de top van de berg te rijden. Oh oh wat zijn we weer sportief. Wel hebben we daar kunnen genieten van een prachtig uitzicht.
Onderweg naar het hostel begon het uiteindelijk keihard te hozen. We hebben weer mazzel gehad! Wel was de verrassing in ons hostel iets minder. We hadden namelijk lekkage in onze kamer. Rondom de deur kwam er water uit de deurpost en ook stroomde er water uit het brandalarm. Ik ben gespaard gebleven, maar anouk en maudy helaas niet. Gelukkig ging het alleen om kleding. We werden al snel naar een andere kamer verplaatst uiteindelijk. S avonds hadden we het idee om een broccoli stamppot te eten met zoete aardappel. Eventjes een herinnering aan thuis!
Dag 3: vandaag werd het helaas een regenachtige dag met slechts 14 graden. Voor ons wel een perfecte dag om naar het Mona museum te gaan, iets dat nog op ons lijstje stond. Mona is een museum met oude en nieuwe kunst die niet echt in een specifiek muziek thuis hoort. Hele bizarre kunst is het dan ook vaak, zoals water dat in de vorm van een woord naar beneden valt (volg je het nog?). Maar veel kunst was ook heel abstract, wat maakte dat ik me geregeld afvroeg wat het nu weer moest voorstellen.
Maar ach, de slecht weer voorspellingen waren uitgekomen, dus wij ook weer blij dat we dit vandaag hadden gepland. Na mona reden we door naar Launceston, meer in het noorden van Tasmanië. We sliepen in arthouse, een oud pittoresk hostel uit 1888. We zijn wel tevreden met dit hostel. Het blijkt helaas namelijk best wel lastig om een goed hostel te vinden. Er is weinig aanbod, dus hierop moeten we ook onze route aanpassen.
S avonds lekker uiteten geweest naar een pizzaria.
Dag 4:
Vandaag gingen we redelijk op tijd ons bed uit om naar het national parc 'cradle mountain' te gaan. Daar had je verschillende routes om prachtige meren, watervallen en wombats te zien.
We hebben allereerst de shuttle bus omhoog genomen om naar een groot meer te lopen. Het weer was heel helder, waardoor we sneeuw bovenop de berg konden zien liggen. Heel mooi om te zien. Daarna namen we de shuttle bus terug naar de helft van wat we net gereden hadden om een tocht naar een ander meer te maken. Onderweg op onze routes zagen we een wombat lopen. Zo schattig! Je zou ze bijna willen aaien. Daarna liepen we verder richting een waterval om een aantal mooie foto's te maken. Toen was het voor ons tijd om rechtsomkeerd te maken. Ditmaal zagen we meerdere wombats, ook nog eens van heel dichtbij! Het liefst nam ik er eentje mee naar huis.
Dag 5:
Vandaag stond er een tocht door een grot op de planning en we zouden naar een dorpje gaan, penguin genaamd. De mole creek cave was op een uur rijden van ons hostel af. We kwamen daar precies om 11 uur aan, het tijdstip dat de tocht zou beginnen, maar we konden nog net aansluiten. Hoewel een tocht door een grot opzichzelf al cool is, gingen we daar niet speciaal voor heen. Ik wilde heeeeel graag glow worms zien, kleine beestjes die licht geven op het plafond van een grot. Ze komen alleen in nieuw zeeland en Australië voor. Best uniek dus!!
De grot zelf was heel mooi, met een kathedraal in het midden. De gids vertelde dat de grot was geopend rond 1818 en dat ze er gebruik maakten van lantaarns en kaarsen. Soms ging dan natuurlijk ook het licht uit, wat de gids liet zien door alle lichten uit te doen in de grot. Nou, dat is wel donker ja.. Speciaal voor onze groep was een Amerikaans gezin aanwezig die folksmuziek spelen en zingen en dit in de grot gingen laten horen.
Daarna gingen we eindelijk the glow worms zien! We mochten helaas geen foto's maken, omdat het de diertjes kan doden. Ach, zo konden we extra van het moment genieten. De gids deed het licht uit en de glow worms lichtten extra duidelijk op. Wel vertelde hij dat we ongeveer 200 glow worms zien, terwijl er zo'n 400 in de grot zitten. Dit komt omdat ze alleen oplichten als ze honger hebben. Bovendien zijn het eigenlijk geen wormen, maar meer kleine muggen. Deze muggen eten ook weer muggen, die ze aantrekken met hun licht. Als ze dus geen honger meer hebben, doven ze hun licht. Heeeeeeeel gaaf!
Daarna gingen we naar penguin, maar wat een tegenvaller was dat zeg. We hadden op internet gelezen dat het een leuk dorpje was met een mooie boulevard, waar je pinguins kon zien lopen. Wij komen na ongeveer een uur rijden aan in het dorpje en stappen het touristen info kantoor binnen. Wij vroegen de beste man achter de balie wat er zoal te doen was in Penguin. Hij lachtte ons nog net niet uit. We konden kijken naar het strand (het was erg bewolkt), maar verder bestond de plek uit één straat en pinguïns zouden we er niet gaan zien. Uiteindelijk maar bedroefd met een pinguin standbeeld op de foto geweest en rechtsomkeerd naar huis gemaakt.
S avonds hadden we het plan om uit te gaan in launceston. Helaas blijkt deze plek nogal uitgestorven te zijn op zaterdagavond. De bars gingen om 12 uur dicht en ook de clubs stelden niet zoveel voor. Uiteindelijk hebben we in het hostel maar ons eigen feestje tot in de vroege uurtjes gehouden.
Dag 6:
Vandaag was onze ingeplande vrije dag. Behalve een beetje door launceston wandelen en wat winkeltjes bezoeken hebben we niet zoveel gedaan vandaag. Ook fijn, eens een dag niet te hoeven tanken. De benzine gaat hier namelijk nogal hard. We hebben tot nu toe elke dag moeten tanken.
Dag 7: vandaag weer redelijk vroeg eruit om naar bay of fires te gaan. We troffen het alweer met het weer: wel wind, maar de zon scheen fel. Korte broek aan en gaan.
We konden eigenlijk direct naar het strand rijden, waar we de bay of fires al snel konden zien. De bay of fires zijn eigenlijk heel veel grote rood/oranje stenen bij elkaar. Vooral een mooie omgeving voor wat bijzondere foto's.
Na the bay of fires reden we naar ons hostel voor die avond in Bicheno. Vlak voordat we ons hostel zouden bereiken, wisten we dat we een blow hole zouden kunnen zien, dus wij besloten daarheen te rijden.
Bij de blow hole aangekomen, was er geen enkele blow hole te zien. Waarschijnlijk omdat het water niet hoog genoeg stond dachten we, morgen dus nog maar eens proberen.
Dag 8:
S ochtends vroeg maar gelijk weer langs the blow hole gegaan en jahoor, hij werkte. Water werd met veel kracht tussen de rotsen doorgespoten. Konden we ook weer van ons lijstje afstrepen.
Daarna gingen we naar het freycinet national park in coles bay. We wisten dat er een mooie wandeling naar the wineglass bay lookout was van 20 minuutjes. Prima te doen dus. Het uitzicht daar was heel spectaculair! Zijn naam te danken aan de vorm van de bay.
Ten slotte sliepen we Eén nacht in coles bay. Helaas had dit dorpje alleen kleine supermarkten die heel duur waren en het restaurant uit het dorp gesloten was. Het bleef helaas bij een dure droge pizza..
Dag 9:
Volgende dag reden we terug naar Hobart en sliepen we weer in the Nook. Home sweat home! Overdag een rustig dagje gehad en rondgelopen in Hobart. Voor s'avonds hadden we bedacht onze eigen bierproeverij te organiseren dus naar de winkel geweest en verschillende blikjes gehaald. Uiteindelijk moe, maar voldoen naar bed gegaan.
Dag 10: onze laatste dag al weer! Om Tasmanië een beetje ontspannen af te sluiten, hebben we eigenlijk de hele dag op clifton beach gelegen. Het was namelijk 29 graden, maar op het strand prima te vertoeven. Voordat we moesten vliegen hadden we nog bedacht om naar een winkelcentrum te rijden, maar we leken wel op Hoorn80 industrieterrein terecht gekomen te zijn. Eén grote woonboulevard. Toen toch maar naar het vliegveld toegereden, auto ingeleverd en voila, op naar melbourne.
Aangekomen in tasmanie konden we gelijk onze auto ophalen, die we voor 10 dagen hebben gehuurd. We kregen een witte hyundai i20 aangewezen. Daarmee zijn we vervolgens eerst naar ons hostel 'the nook' gescheurd, waarna we besloten om naar port arthur te gaan: Een soort oude gevangenis voor britse veroordeelden. We kregen een rondleiding, voeren op een cruise en liepen rond. Erg interessant, maar erg vermoeiend, vooral omdat ik afgelopen twee nachten weinig had geslapen...
Daarna vervolgden wij onze weg nog naar een prachtig meer om van het uitzicht te genieten. ik heb nu al prachtige dingen van Tasmanië gezien. Morgen weer een dag! Nu natuurlijk lekker op tijd naar bed.
Dag 2: we wisten dat het rond een uur of 1 slecht weer zou worden, dus we gingen s ochtends op pad naar mount wellington, een grote berg waar mooie wandeltochten omheen konden worden gemaakt. Met ons mee ging Hilde, een meisje uit Hoorn die maudy kende. Hoewel we van plan waren een wandeling te gaan doen, zijn ze onderweg met de auto een paar keer gestopt en was het uiteindelijk mogelijk om naar de top van de berg te rijden. Oh oh wat zijn we weer sportief. Wel hebben we daar kunnen genieten van een prachtig uitzicht.
Onderweg naar het hostel begon het uiteindelijk keihard te hozen. We hebben weer mazzel gehad! Wel was de verrassing in ons hostel iets minder. We hadden namelijk lekkage in onze kamer. Rondom de deur kwam er water uit de deurpost en ook stroomde er water uit het brandalarm. Ik ben gespaard gebleven, maar anouk en maudy helaas niet. Gelukkig ging het alleen om kleding. We werden al snel naar een andere kamer verplaatst uiteindelijk. S avonds hadden we het idee om een broccoli stamppot te eten met zoete aardappel. Eventjes een herinnering aan thuis!
Dag 3: vandaag werd het helaas een regenachtige dag met slechts 14 graden. Voor ons wel een perfecte dag om naar het Mona museum te gaan, iets dat nog op ons lijstje stond. Mona is een museum met oude en nieuwe kunst die niet echt in een specifiek muziek thuis hoort. Hele bizarre kunst is het dan ook vaak, zoals water dat in de vorm van een woord naar beneden valt (volg je het nog?). Maar veel kunst was ook heel abstract, wat maakte dat ik me geregeld afvroeg wat het nu weer moest voorstellen.
Maar ach, de slecht weer voorspellingen waren uitgekomen, dus wij ook weer blij dat we dit vandaag hadden gepland. Na mona reden we door naar Launceston, meer in het noorden van Tasmanië. We sliepen in arthouse, een oud pittoresk hostel uit 1888. We zijn wel tevreden met dit hostel. Het blijkt helaas namelijk best wel lastig om een goed hostel te vinden. Er is weinig aanbod, dus hierop moeten we ook onze route aanpassen.
S avonds lekker uiteten geweest naar een pizzaria.
Dag 4:
Vandaag gingen we redelijk op tijd ons bed uit om naar het national parc 'cradle mountain' te gaan. Daar had je verschillende routes om prachtige meren, watervallen en wombats te zien.
We hebben allereerst de shuttle bus omhoog genomen om naar een groot meer te lopen. Het weer was heel helder, waardoor we sneeuw bovenop de berg konden zien liggen. Heel mooi om te zien. Daarna namen we de shuttle bus terug naar de helft van wat we net gereden hadden om een tocht naar een ander meer te maken. Onderweg op onze routes zagen we een wombat lopen. Zo schattig! Je zou ze bijna willen aaien. Daarna liepen we verder richting een waterval om een aantal mooie foto's te maken. Toen was het voor ons tijd om rechtsomkeerd te maken. Ditmaal zagen we meerdere wombats, ook nog eens van heel dichtbij! Het liefst nam ik er eentje mee naar huis.
Dag 5:
Vandaag stond er een tocht door een grot op de planning en we zouden naar een dorpje gaan, penguin genaamd. De mole creek cave was op een uur rijden van ons hostel af. We kwamen daar precies om 11 uur aan, het tijdstip dat de tocht zou beginnen, maar we konden nog net aansluiten. Hoewel een tocht door een grot opzichzelf al cool is, gingen we daar niet speciaal voor heen. Ik wilde heeeeel graag glow worms zien, kleine beestjes die licht geven op het plafond van een grot. Ze komen alleen in nieuw zeeland en Australië voor. Best uniek dus!!
De grot zelf was heel mooi, met een kathedraal in het midden. De gids vertelde dat de grot was geopend rond 1818 en dat ze er gebruik maakten van lantaarns en kaarsen. Soms ging dan natuurlijk ook het licht uit, wat de gids liet zien door alle lichten uit te doen in de grot. Nou, dat is wel donker ja.. Speciaal voor onze groep was een Amerikaans gezin aanwezig die folksmuziek spelen en zingen en dit in de grot gingen laten horen.
Daarna gingen we eindelijk the glow worms zien! We mochten helaas geen foto's maken, omdat het de diertjes kan doden. Ach, zo konden we extra van het moment genieten. De gids deed het licht uit en de glow worms lichtten extra duidelijk op. Wel vertelde hij dat we ongeveer 200 glow worms zien, terwijl er zo'n 400 in de grot zitten. Dit komt omdat ze alleen oplichten als ze honger hebben. Bovendien zijn het eigenlijk geen wormen, maar meer kleine muggen. Deze muggen eten ook weer muggen, die ze aantrekken met hun licht. Als ze dus geen honger meer hebben, doven ze hun licht. Heeeeeeeel gaaf!
Daarna gingen we naar penguin, maar wat een tegenvaller was dat zeg. We hadden op internet gelezen dat het een leuk dorpje was met een mooie boulevard, waar je pinguins kon zien lopen. Wij komen na ongeveer een uur rijden aan in het dorpje en stappen het touristen info kantoor binnen. Wij vroegen de beste man achter de balie wat er zoal te doen was in Penguin. Hij lachtte ons nog net niet uit. We konden kijken naar het strand (het was erg bewolkt), maar verder bestond de plek uit één straat en pinguïns zouden we er niet gaan zien. Uiteindelijk maar bedroefd met een pinguin standbeeld op de foto geweest en rechtsomkeerd naar huis gemaakt.
S avonds hadden we het plan om uit te gaan in launceston. Helaas blijkt deze plek nogal uitgestorven te zijn op zaterdagavond. De bars gingen om 12 uur dicht en ook de clubs stelden niet zoveel voor. Uiteindelijk hebben we in het hostel maar ons eigen feestje tot in de vroege uurtjes gehouden.
Dag 6:
Vandaag was onze ingeplande vrije dag. Behalve een beetje door launceston wandelen en wat winkeltjes bezoeken hebben we niet zoveel gedaan vandaag. Ook fijn, eens een dag niet te hoeven tanken. De benzine gaat hier namelijk nogal hard. We hebben tot nu toe elke dag moeten tanken.
Dag 7: vandaag weer redelijk vroeg eruit om naar bay of fires te gaan. We troffen het alweer met het weer: wel wind, maar de zon scheen fel. Korte broek aan en gaan.
We konden eigenlijk direct naar het strand rijden, waar we de bay of fires al snel konden zien. De bay of fires zijn eigenlijk heel veel grote rood/oranje stenen bij elkaar. Vooral een mooie omgeving voor wat bijzondere foto's.
Na the bay of fires reden we naar ons hostel voor die avond in Bicheno. Vlak voordat we ons hostel zouden bereiken, wisten we dat we een blow hole zouden kunnen zien, dus wij besloten daarheen te rijden.
Bij de blow hole aangekomen, was er geen enkele blow hole te zien. Waarschijnlijk omdat het water niet hoog genoeg stond dachten we, morgen dus nog maar eens proberen.
Dag 8:
S ochtends vroeg maar gelijk weer langs the blow hole gegaan en jahoor, hij werkte. Water werd met veel kracht tussen de rotsen doorgespoten. Konden we ook weer van ons lijstje afstrepen.
Daarna gingen we naar het freycinet national park in coles bay. We wisten dat er een mooie wandeling naar the wineglass bay lookout was van 20 minuutjes. Prima te doen dus. Het uitzicht daar was heel spectaculair! Zijn naam te danken aan de vorm van de bay.
Ten slotte sliepen we Eén nacht in coles bay. Helaas had dit dorpje alleen kleine supermarkten die heel duur waren en het restaurant uit het dorp gesloten was. Het bleef helaas bij een dure droge pizza..
Dag 9:
Volgende dag reden we terug naar Hobart en sliepen we weer in the Nook. Home sweat home! Overdag een rustig dagje gehad en rondgelopen in Hobart. Voor s'avonds hadden we bedacht onze eigen bierproeverij te organiseren dus naar de winkel geweest en verschillende blikjes gehaald. Uiteindelijk moe, maar voldoen naar bed gegaan.
Dag 10: onze laatste dag al weer! Om Tasmanië een beetje ontspannen af te sluiten, hebben we eigenlijk de hele dag op clifton beach gelegen. Het was namelijk 29 graden, maar op het strand prima te vertoeven. Voordat we moesten vliegen hadden we nog bedacht om naar een winkelcentrum te rijden, maar we leken wel op Hoorn80 industrieterrein terecht gekomen te zijn. Eén grote woonboulevard. Toen toch maar naar het vliegveld toegereden, auto ingeleverd en voila, op naar melbourne.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
