Na regen komt zonneschijn (?)

Met slechts 12 mensen, verspreid over twee 4wd auto's, vertrokken we naar fraser island. Het was redelijk bewolkt toen we heengingen, maar op de ferry naar fraser begonnen de eerste druppels te vallen. Oh oh dat was niet zo mooi, maar dat mocht natuurlijk de pret niet drukken. Ik had mijn rijbewijs meegenomen naar Australië en hoewel ik niet echt van plan was om hier te gaan autorijden -aan de rechterkant van de weg rijden wordt hier niet écht gewaardeerd- was dat op fraserisland wel heel cool om te doen. Je rijdt hier namelijk over zandweggetjes in de bossen en je gaat crossen over het strand en door het water.

Toch heb ik de eerste dag niet gelijk gereden, omdat ik toch een beetje bang was dat ik het niet zo goed zou kunnen.
Ik dacht: laatmaar, ik ga later wel.

Op een gegeven moment roken we in de auto een vreemde geur. Vervolgens ontdekte één van ons dat er aan de achterkant rook uit de auto kwam. Snel klommen we er met zijn zessen uit. Wel nog even onze gids die voor ons reed over de porto geantwoord toen hij vroeg of alles oké was, want hij zag ons niet de bocht omkomen. Jaaa wij zijn oke! Neee onze auto niet. Uiteindelijk zijn we wel weer ingestapt en hebben we alle spullen daar weggehaald. Later gelukkig geen problemen meer gehad.

We sliepen in een tentenkamp aan het strand op dunne yoga matjes. Om ons kamp stond een hek met elektriciteit erop tegen de dingo's. Dingo's zijn een soort honden die je kunnen aanvallen en dodelijk bijten als jij niet boven hen staat. De dieren lopen over het hele eiland. Daarnaast zijn we gewaarschuwd voor spinnen en slangen. Spinnen heb ik gelukkig nauwelijks gezien, maar we zagen wel een grote slang op de weg.

De volgende dag goot het weer van de lucht. Het mag de pret niet drukken, maar dat deed het helaas wel een beetje. We zijn deze dag naar verschillende mooie meren geweest om te gaan zwemmen, maar ik vond het veel te koud om te gaan zwemmen. Na 10 minuten naar een meer staren in de stromende regen, vond ik het al weer tijd om terug naar de auto te gaan. Zo gingen we onder andere naar champagne pools waarbij water van de zee in een soort afgeschermd deel door rotsen terecht kwam, waarin je goed kon zwemmen. Heb ik dus niet gedaan. Wel zagen we vanaf de zijlijn walvissen uit het water opspringen. Zoo gaaf!!

Vandaag was het wel mijn beurt om te gaan rijden. Het was aan het begin best spannend, maar het ging best goed! Het was heel vet om over het blubberige zand in de bossen, door het water en over het strand te rijden. Soms best lastig als het zand heel zacht is en de auto automatisch een kant op stuurt.
Aan het eind van onze dag zagen we tijdens onze autorit onze eerste dingo op het eiland. Als ik niet beter wist zou ik denken dat het een ondervoede hond was die nodig wat liefde moest krijgen. Gelukkig waren we gewaarschuwd :)

Omdat we na een bezoek aan een meertje steeds zo snel weer terug waren bij de auto vanwege de stromende regen, moesten we soms nog een uur in de auto wachten. Onze instructeur hield vast aan zijn tijdschema en wilde dan niet al naar de volgende plek rijden. (Waarschijnlijk wilde hij gewoon graag zijn boek uitlezen) Zo ook toen we terug moesten naar het tentenkamp. Het werd al een beetje schemerig en het water vloed. We reden daarom best wel hoog op het strand en soms door water. Op een gegeven moment stond het water overal zo hoog dat we niet verder konden rijden. Auto's die om ons heen stonden, zeiden dat we twee uur moesten wachten voordat het water gezakt was en we verder konden. Gelukkig dacht onze gids: mooi niet. We moesten hem volgen met onze auto en zijn uiteindelijk droog overgekomen.

De derde dag regende het zelfs nog harder. Hoe was het mogelijk. Gelukkig zijn we onze tent niet uitgespoeld, een andere groep namelijk wel. Vandaag gingen we naar het beroemde lake mckenzie, één van de mooiste stranden van Australië. Again, de regen maakte het beeld iets minder mooi, maar het beeld van het witte zand tegenover het lichtblauwe wateren bleef.

Al met al is onze trip letterlijk en figuurlijk wat in het water gevallen, toch had ik de trip naar fraser island met zijn bijzondere plekken en mooie ritjes en het kamperen aan het strand niet willen missen.

Nu, twee dagen later, ben ik onderweg naar Noosa waar ik mijn reis zal vervolgen. Ik zit nu nog samen met Lola in de bus, maar ik heb besloten om vanaf vandaag alleen verder te reizen. Ik ben heel benieuwd hoe het is om in mijn eentje op pad te gaan en ik weet zeker dat dit een goede ervaring zal zijn. Ondanks dat het af en toe lastig zal worden, krijg ik hopelijk geen spijt van dit besluit.

Helaas blijft het nog een groot deel van de week slecht weer aan de oostkust van Australië. Hopelijk is er wat te beleven in Noosa!